Η ήττα της „Νίκης“

                   Ποτέ η Πατρίδα μας δεν ήταν σε τόσο δεινή θέση και κατάσταση. Ο διαμελισμός της, συνεπικουρούμενος από την γενοκτονία των αυτοχθόνων Ελλήνων και την αντικατάστασί τους από αφροασιατικά παράσιτα πραγματώνεται, χυδαία και σταθερά επιταχυνόμενος. Οι ενσυνείδητοι ΄Ελληνες, υφιστάμενοι την απαξία και τον μηδενισμό της υπάρξεώς μας συσπειρωνόμαστε αποζητώντας να στηρίξουμε τον φυσικό ηγέτη που η καθοδήγησί του σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη αυτοθυσία του, θα αποτρέψει και θα ανατρέψει την εφιαλτική πραγματικότητα. Είναι λοιπόν αυτή η στιγμή της αγωνιώδους ελπίδας και προσδοκίας που σφετερίζονται και διεκδικούν  χώρο, φιλόδοξοι και ανόητοι, πονηροί και υποκινούμενοι, αγαθοί και θρασείς. Και είναι τότε που οι επιλογές μας καθορίζουν την μοιραία στιγμή της αναγέννήσεώς μας ή του αφανισμού μας. Ορφανοί από παιδεία, εγκαταλελειμμένοι στην ουτιδανή παντοδυναμία μας, συγχέουμε προθέσεις με αλήθειες, περιπλέκουμε άλλους και εμπλεκόμεθα οι ίδιοι στην δίνη που θα καταγράψει το ντροπιαστικό τέλος μας. Και είναι εντυπωσιακό το πώς άνθρωποι που έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία ως ευλαβείς και φιλόπατρεις, ταυτίζονται με τους αντίθεους, μισέλληνες, πολιτικούς ολετήρες του κατ’ευφημισμόν λεγομένου δημοκρατικού τόξου. 

                       Ποιός άνθρωπος με στοιχειώδη ηθική υπόσταση δέχεται να συμμετάσχει στην εκλογική παρωδία της 21ης Μαίου, όπου χωρίς κανένα πρόσχημα οι θλιβεροί της Βουλής όχι μόνον καταπάτησαν για άλλη μια φορά το Σύνταγμα, αλλά περιφρονώντας το ολοκληρωτικά, το ακύρωσαν και έτσι απαγόρευσαν στους Έλληνες να επιλέξουν τους εκπροσώπους που επιθυμούν; Και αλήθεια, πόσο απέχει η παραποίηση των λέξεων και των εννοιών, των εντός της ελληνικής βουλής χειροκροτητών  και υποστηρικτών των ναζιστών του Αζόφ από την αποτελεσματική πολιτική που προτείνει το κόμμα Νίκη, για το καθοριστικό κεφάλαιο της γενοκτονίας μας, το λαθρομεταναστευτικό; Μας καθησυχάζει ότι οι αναλφάβητοι,οι γαλουχημένοι στην μουσουλμανική λαίλαπα, παρείσακτοι, θα υπάγονται σε καθεστώς μετοίκων απολαμβάνοντες τις παροχές του κοινωνικού κράτους και μόνον με διακρατικές συμφωνίες η παραμονή τους θα γίνεται μόνιμη. Και μας δελεάζει, οχι κάποιος τυχαίος, ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, πως με το να δηλώνουν εγγράφως την εκ μέρους των αποδοχή του ελληνικού πολιτισμού, των αξιών, της γλώσσας και των εθίμων, όλα διευθετούνται. 

                    Επειδή όμως αυτό δεν αφορά στην αποστασιοποιημένη παρακολούθηση κάποιας επιθεώρησης, αλλά στο επερχόμενο τέλος ενός ανάδελφου και ιστορικού Έθνους όπως είναι το Έλληνικό,θεωρείται ασεβές και το μειδίαμα για τέτοιου είδους πολιτικές τοποθετήσεις. 

                    Και επειδή είναι ίδιον των τιμίων ανθρώπων,  άσχετα από πολιτικές πεποιθήσεις, ιδεοληψίες και ευκαιριακά ωσαννά, να εκτίθενται παίρνοντας το μέρος της αληθείας, ιδιαιτέρως όταν αυτή κατασυκοφαντημένη διώκεται, κανείς δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι δεν γνωρίζει πως τό σύστημα μόνον έναν φοβάται. Κι αυτόν τον ένα τον γνωρίζουμε όλοι, έγκλειστο, βορά στην συκοφαντία, στην κακολογία,  στην λάσπη, στην διαβολή, στο αίσχος. Την στιγμή μάλιστα που οι μισέλληνες κρατούντες επαίρονται σε πανελλήνια σύνδεση, ότι δημιουργούν φωτογραφικές διατάξεις αποκλεισμού του μοναδικού που αναγνωρίζουν- λόγω των κατακυρωμένων πατριωτικών και ανεξαγόραστων πράξεών του-  ως αντίπαλον δέος, όποιος παριστάνει τον ανίδεο, και θεωρεί την εξελισσόμενη ατιμία ως ευκαιρία για υφαρπαγή ψήφων, όχι μόνον αυτοεξευτελίζεται, αλλά ομοιάζει με εκείνους που μοιράστηκαν τα ιμάτια του Χριστού. Ο λαός το ξέρει καλά πως „Αδικιάς σπυρί σπαρμένο, κι αν φυτρώσει δεν σταχυάζει“. Και θά είναι θλιβερή και επώδυνη η αναπότρεπτη στιγμή που η αλήθεια δεν θα καταπνίγεται πιά, μιάς και όπως μας το έχει πεί ο σπουδαίος τραγωδός Σοφοκλής, „κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο“. (Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου).

Δώρα Δάνα

Hinterlasse einen Kommentar

Erstelle eine Website wie diese mit WordPress.com
Jetzt starten